ਬੁੱਕਲ਼ ਦੇ ਸੱਪ ਜ਼ਹਿਰੀ ਹੁੰਦੇ।
ਕਹਿਣ ਮੀਤ, ਪਰ ਵੈਰੀ ਹੁੰਦੇ।
ਲਾ ਕੇ ਲੂਤੀ ਹੋ ਜਾਣ ਪਾਸੇ,
ਕੰਮ ਵੀ ਕਿੰਨੇ ਕਹਿਰੀ ਹੁੰਦੇ।
ਘਰ,ਘਰ ‘ਚ ਘਰ ਕਰ ਗਏ,
ਨਾ ਪੇਂਡੂ ਨਾ ਸ਼ਹਿਰੀ ਹੁੰਦੇ।
ਫ਼ਿਤਰਤ ਤਾਂ ਅੱਗ ਹੀ ਲਾਉਣੀ,
ਡੱਬੂ ਵਾਂਙ ਕਲੈਹਿਰੀ ਹੁੰਦੇ।
ਆਪਣਾ ਭੇਤ ਨ ਲੱਗਣ ਦਿੰਦੇ,
ਕਰਕੇ ਕੰਮ ਹਨ੍ਹੇਰੀ ਹੁੰਦੇ।
ਔਖੀ ਏ ਪਛਾਣ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੀ,
ਸੋਹਣੇ ਮੁੱਖ ਸੁਨਿਹਰੀ ਹੁੰਦੇ।
ਮੂੰਹ ਦੇ ਮਿੱਠੇ, ਚੋਭਣ ਕੰਡੇ,
ਦਿਸਦੇ ਅੰਬ ਦਸਿਹਰੀ ਹੁੰਦੇ।
ਹੁੰਦੇ ਮਾਹਰ ਇਹ ਲੋਕੀ ਪੂਰੇ,
ਘੁੰਮਣ ਜਿਵੇਂ ਗਲੈਹਿਰੀ ਹੁੰਦੇ।
ਸੁਲੱਖਣ ਸਿੰਘ
+647-786-6329