ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿਚੋਂ

ਡਾ. ਰਾਜੇਸ਼ ਕੇ ਪੱਲਣ
ਜੋਤਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ-ਮਸ਼ਵਰੇ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਤਾਜ਼ਾ ਖਬਰ ਨੇ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖੀ ਦਿਮਾਗ ਦੀ ਨਿੱਘਰਤਾ ਬਾਰੇ ਹੋਰ ਸੋਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਭਵਿੱਖ ਦੀ ਕੁੱਖ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਰਹੱਸਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਦੀ ਖੋਜ ਆਦਿ ਕਾਲ ਤੋਂ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਤੀਬਰ ਇੱਛਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ, ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨਾ, ਜੂਲੀਅਸ ਸੀਜ਼ਰ ਦੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ઑਆਈਡਸ ਆਫ ਮਾਰਚ਼ ਵਰਗੀ ਬੁਝਾਰਤ ਨੂੰ ਸੁਲਝਾਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਖਿਆਲ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਦੇ ਵੀ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਹੀ ਘਰ ਕਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਕੋਈ ਭਵਿੱਖ ਇਸ ਤੱਥ ਨਾਲ ਮੇਲ ਨਹੀਂ ਖਾਂਦਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਇਹ ਵਰਤਮਾਨ ਨਹੀਂ ਬਣ ਜਾਂਦਾ। ਕੁਝ ਲੋਕ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਭਵਿੱਖ ਦੀਆਂ ਰੀਡਿੰਗਾਂ ‘ਤੇ ਪੜ੍ਹਨਾ ਅਤੇ ਨਿਰਭਰਤਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕ੍ਰਮਬੱਧ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਸੱਚਾਈ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਇੱਕ ਨਾਜ਼ੁਕ ਉਮੀਦ ‘ਤੇ ਲੁਕੇ ਹੋਏ ਘਰੇਲੂ ਅਤੇ ਅੱਧੇ-ਪੱਕੇ ਹੋਏ ਪੂਰਵ-ਅਨੁਮਾਨਾਂ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਇਸ ਨੂੰ ਇੰਨਾ ਸਖਤ ਧੱਕਦੇ ਹਨ ਕਿ ਯੂਨਾਨੀ ਰਾਜਾ ਓਡੀਪਸ ਨੂੰ ਵੀ ‘ਸੱਚ’ ਨੂੰ ਇੰਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਕੋਰੇ ਮਾਰ ਕੇ ਬਹੁਤ ਪਛਤਾਵਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ ਕਿ ਆਖਰਕਾਰ ਇਹ ਵਿਅਰਥਤਾ ਅਤੇ ਪਛਤਾਵਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਅਭਿਆਸ ਬਣ ਗਿਆ.
ਸਾਡੇ ਕੰਮ-ਦਿਨ ਦੀ ਸਖ਼ਤ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ, ਅਸੀਂ ਜਾਣ-ਬੁੱਝ ਕੇ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ, ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਹੱਦ ਤੱਕ ਡੁੱਬ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮਖੌਲ ਅਤੇ ਸ਼ਰਮ ਦਾ ਪਾਤਰ ਬਣਾ ਲੈਦੇ ਹਾਂ। ਯੂਨਾਨੀ ਕਾਲ ਤੋਂ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਪ੍ਰਚੱਲਤ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਬਾਸੀ ਅਤੇ ਛਿੱਕ, ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਸਾਡੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਢੱਕਣਾ ਅਤੇ ਬਲੈਸ ਯੂ਼ ਕਹਿਣਾ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਾ ਨਤੀਜਾ ਹੈ। ਲੋਕ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਸ਼ੈਤਾਨ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾਵਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਕੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ, ਆਪਣੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਗਏ ਇੱਕ ਸਲੀਬ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਾਲ ਢੱਕ ਲੈਂਦੇ ਸਨ, ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਉਬਾਸੀ ਲੈਂਦੇ ਸਮੇਂ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ‘ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕ ਸਕਣ। ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਛਿੱਕ ਮਾਰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਰੂਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸਰੀਰ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ; ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋ ਬਲੈਸ ਯੂ਼, ਆਤਮਾ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
ਫਿਰ ਅਜਿਹੇ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਹਨ ਜੋ ਅਸੀਂ ਅਕਸਰ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀ ਰੋਜ਼ ਮਰ੍ਹਾ ਦੀ ਜਿਦੰਗੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ ਜੋ ਮੌਤ ਅਤੇ ਭੋਜਨ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਜੇਕਰ ਮ੍ਰਿਤਕ ਉੱਤੇ ਮੀਂਹ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਵਿਅਕਤੀ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਜਾਵੇਗਾ। ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਅੰਤਿਮ ਸੰਸਕਾਰ ਦੇ ਬਾਅਦ ਗਰਜਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਮਰਿਆ ਹੋਇਆ ਵਿਅਕਤੀ ਸਵਰਗ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਫੁੱਲ ਕਿਸੇ ਕਬਰ ‘ਤੇ ਉੱਗਦੇ ਹਨ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਭੂਮੀਗਤ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਇੱਕ ਖੁਸ਼ਹਾਲ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕੀਤਾ ਹੈ; ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਕਬਰ ‘ਤੇ ਜੰਗਲੀ ਬੂਟੀ ਉੱਗਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਵਿਅਕਤੀ ਨੇ ਇੱਕ ਬੁਰਾ ਜੀਵਨ ਬਤੀਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭੋਜਨ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਵਹਿਮ-ਭਰਮ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹਨ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੜੀ ਹੋਈ ਟੋਸਟ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨੂੰ ਖੁਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਲਸਣ ਪਿਸ਼ਾਚਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਪਿਆਜ਼-ਖਾਲ ਮੌਸਮ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਦੀ ਹੈ; ਜੇ ਇੱਕ ਔਰਤ ਆਂਡੇ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਦੇਖਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਝਗੜਾ ਹੋਵੇਗਾ; ਲੂਣ ਡੁੱਲਣ ਨਾਲ ਮਾੜੀ ਕਿਸਮਤ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਲੂਣ ਡ੍ਹੋਲਿਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਮੋਢੇ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਚੁਟਕੀ ਸੁੱਟੋ।ਨਾਲ ਹੀ, ਕੁਝ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਉੱਲੂ ਨੂੰ ਦੇਖਣਾ ਇੱਕ ਗੰਭੀਰ ਸੰਕੇਤ ਦੀ ਘਟਨਾ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਵਿਆਹ ਦੇ ਸਮੇਂ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਰੌਲਾ-ਰੱਪਾ ਵੀ ਸ਼ੈਤਾਨ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉੱਚੀ ਅਤੇ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਵੱਲ ਵਾਪਸ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸੀ ਚੀਜ਼ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਉੱਨਤ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਲੋਕ ਅਜੇ ਵੀ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਹੈ ਕੁੰਡਲੀਆਂ। ਕੁੰਡਲੀਆਂ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰ ਰਹੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਨ ਲਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਉਹ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਅਸਥਿਰਤਾਵਾਂ, ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਵਧਣ ਅਤੇ ਘਟਣ ਅਤੇ ਸੂਰਜ ਅਤੇ ਹੋਰ ਗ੍ਰਹਿ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੁਪੀਟਰ, ਮੰਗਲ, ਸ਼ਨੀ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ/ਸਥਿਤੀ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦੇ ਹਨ। ਨਾਲ ਹੀ, ਕੁੰਡਲੀਆਂ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਆਂ ਦੀ ਬਾਰੰਬਾਰਤਾ/ਪੱਤਰ-ਪੱਤਰ ਨੂੰ ਧਿਆਨ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਕੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ‘ਤੇ ਸਿੱਧਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੋਣਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਦੇ ਜੀਵਨ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਅਜੀਬੋ-ਗਰੀਬ ਅਰਥਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਹਥੇਲੀਆਂ ‘ਤੇ ਆਕਾਰ, ਰੂਪਾਂ ਅਤੇ ਰੇਖਾਵਾਂ ਦੇ ਚਾਲ-ਚਲਣ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਦੱਸੇ ਗਏ ਉਪਚਾਰ ਸਿਰਫ਼ ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਭਰਮ ਤੋ ਸਿਵਾ ਹੋਰ ਕੁੱਝ ਵੀ ਨਹੀੰ ਹਨ।
ਪੈਸੇ, ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਮੁੱਦਿਆਂ ‘ਤੇ ਡੁੰਗ ਕੇ, ਵਹਿਮਾਂ-ਭਰਮਾਂ ਦੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਡਰੇ ਹੋਏ ਕਮਜ਼ੋਰ ਅਤੇ ਤਿਲਕੇ ਹੋਏ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਭਰਮਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕਹਾਵਤਣ ਰੁਬੀਕੋਨ ਨੂੰ ਪਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਕੀਤੇ ਗਏ ਉਹ ਸਾਰੇ ਵਿਅਰਥ ਵਾਅਦੇ ਸਾਡੇ ਸਮਾਜਿਕ ਮਾਹੌਲ ‘ਤੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਗੂੜ੍ਹਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੋਚਦੇ ਜਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਕੁਦਰਤ ਦੀਆਂ ਬੇਮਿਸਾਲ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਅਣਪਛਾਤੇ ਹਾਲਾਤ ਦੇ ਰੂ-ਬਰੂ ਹਮੇਸ਼ਾ ਖੜ੍ਹੇ ਰਹਿਣੇ ਹਾਂ। ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਡੱਟ ਕੇ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਬਣਾ ਸਕੀਏ, ਅਤੇ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਉਤਰਾਅ-ਚੜ੍ਹਾਅ ਵਿੱਚੋਂ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਲੰਘ ਸਕੀਏ। ਨਾਲ ਹੀ, ਸਾਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸ਼ੈਤਾਨ-ਮਨਸੂਬਿਆਂ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਓਹਰ-ਪੋਹਰ, ਜਾਦੂ-ਟੂਣੇ ਜ਼ਰੀਏ ਸਾਨੂੰ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀਆਂ ਤਲਖ਼ ਹਕੀਕਤਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣ-ਬਚਾਣ ਦੀ ਘਿਨਾਓਣੀ ਵਿਧੀ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈ ਕੇ ਮੌਹ-ਮਾਇਆ ਦੇ ਮਕੜੀ-ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਫਸਾਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦੇ ਹਨ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਮਨੁੱਖ ਪਹਿਲਾਂ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਅਣਜਾਣ ਹੈ ਕਿ ਅਤੀਤ ਮਰ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਸਦਾ ਸਾਡੇ ਵਰਤਮਾਨ ‘ਤੇ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭਾਵ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ ਅਤੇ ਅਜੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣਾ ਬਾਕੀ ਹੈ। ਜੋ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ ਉਹ ਹੈ ਵਰਤਮਾਨ, ਇੱਥੇ ਅਤੇ ਹੁਣ ਨੂੰ, ਦ੍ਰਿੜ ਹਿੰਮਤ ਅਤੇ ਅਜਿੱਤ ਇੱਛਾ-ਸ਼ਕਤੀ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਉਦੇਸ਼ਪੂਰਣ ਅਤੇ ਕਾਰਜ-ਅਧਾਰਿਤ ਜੀਵਨ ਨਾਲ ਗਰਭਪਾਤ ਕਰਨਾ।
ੲੲੲ